۳۴۳

امروز تاااااازه ۳ تیر هست اول تابستون ۹۰ روز دیگه از فصل تابستون و ۱۲۰ روز دیگه تا پایان گرما توی شیراز مونده  

محله ما توی دامنه کوه هست و طبعا کوچه ها از خیابون به طرف خونه بصورت سربالایی هستن و پیاده اومدن از این کوچه دور و دراز و سربالایی توی تابستون واقعا ادمو عصبی میکنه گاهی وقتا که خواهر شوهر با من هست بهم میگه وااای بابام رفته اخر دنیا خونه ساخته اون بیچاره پوستش خیلی روشنه عین لبو قرمز میشه 

اون هفته یه دونه از این پنکه های باتری دار که کوچولو هستن با خودش اورده بود از سر کوچه تا در خونه اونو زیر مقنعه اش گرفته بود گاهی هم میدادش به من تصمیم گرفتم منم یه دونه اش را بگیرم  

یه قسمت از مسیر از مترو تا سر کوچمون افتاب مستقیم روی عابرها میوفته و خون توی مغز ادم جوشیده میشه چندبار من چتر گذاشتم توی کیفم که استفاده کنم اما روم نشد یعنی گفتم مسخره ام میکنن اما واقعا چتر لازمه وقتی سایه باشه هم کمتر گرممون میشه هم مغزمون سالم سرجاش میمونه و تبخیر نمیشه ....