۲۰۹

مزرعه موز

یک عدد شخص مورد نظر در کنار مزرعه موز

.

.

من و لادن و سودی از دبیرستان با هم دوست بودیم کلا کلاس ما خیلی کلاس هماهنگ و خوبی بود دبیرستان ما یه ناظم داشت فوق العاده سخت گیر درباره پوشش درس معدل بچه ها و در عین بداخلاقی بسیااار همه دوستش داشتن نمیدونم چرا ولی کاریزمای عجیبی داشتن انقدر سخت گیر بودن که در ورودی دبیرستان را میگفتیم گمرک چون نمیشد به سادگی ازش عبور کرد اخرین سال دبیرستان روز معلم ما تصمیم گرفتیم به ایشون یه یادگاری بدیم خب من خط مینوشتم و یکی از بچه ها تذهیب کار میکرد داداش یکی از بچه ها خاتم کاری میکرد و دوتا از بچه های کلاس هم شاعر بودن تصمیم گرفتیم دوتا شعراز بچه ها رو با خط من روی کاغذ تذهیب دست همکلاسی و خاتم سفارشی بنویسیم از هر کدوم از بچه ها هم یه عکس سه در چهار گرفتیم و روی کاغذ چسبوندیم و هر کس زیر عکس خودش با امضای خودش یه جمله برای ناظممون بنویسه با هم دیگه پول جمع کردیم و یه دسته گل زنبق بنفش (خیلی خوشش میومد) و کیک سفارش دادیم و اون قاب بزرگ را به هر بدبختی بود قاچاقی بردیم تو کلاس که متوجه شئ  غیر عادی توی صف صبحگاه نشن به بهانه اینکه مشکلی برای کلاس پیش اومده از دخترای شعبه های دیگه خواستیم که ازشون بخوان بیان کلاس ما و وقتی اومدن و با اون صحنه جشن و اون قاب روبرو شدن برای اولین بار دیدیم چشماش چه برقی زد اون خاطره رو دیروز توی جمع بچه های کلاس تجربی شعبه a3 دوباره مرور کردیم هر چند هممون دیگه توی اون جمع نیستیم و هر سال از تعدادمون به دلایلی کم شده ولی قرار گذاشتیم ادرس خونه اون ناظممون را پیدا کنیم و دوباره براش یه خاطره بسازیم