۱۹۳

دیروز عصر پرده های سالن و اتاق ها رو شسته بودم دیشب موقع خوابیدن از پنجره بزرگ اتاق خواب میشد ماه زرد و هلالی را توی دل اسمون شب دید ستاره ها زیاد مشخص نبودن ولی خیلی قشنگ بود امروز وقتی برگشتم خونه افتاب کم رمق زمستونی پهن شده بود توی اتاق خواب و روی قالی های حال ...افتاب دلچسبی بود ولی خب دم غروب بود و زود رخت بست و رفت الان پرده ها توی دستم هست با بوی عطر  نرم کننده و از سفیدی میدرخشن و یکی از لذتهای دم عید اینه که پرده های سفید شسته شده اویزون بشن و بوی عطرشون بپیچه توی خونه و وقتی لوستر را روشن میکنم از سفیدی بدرخشن اما ....پنجره ها واقعاااا بدون پرده ها قشنگترن؛ بهترن ؛صمیمی ترن؛ افتاب روز و هلال ماه شب رو راه میدن توی خونه، دست و دل بازن توی پهن کردن افتاب پاییز و زمستون؛ که وقتی میوفته روی قالی ها و دراز میکشم روش انگار تمام خستگی های روز از تنم بیرون میره ....تصمیم گرفتم به پرده ها اجازه بدم کمی در محافظت از ما به خودشون استراحت بدن و به پنجره ها کمی فرصت دلبری بدم اینجوری کمی هم از اسمان و کوه و افتاب و ماه خدا بهره میبریم ....حداقل تا ۵ شنبه و جمعه ای که تعطیلم و میتونم از روز و شب پنجره ها لذت ببرم ...